Als service- en onderhoudsmonteur van Saval kom je op de meest bijzondere plekken. Marco Mertens en Savas Durdabak over de veelzijdigheid hun werk: ‘Saai wordt het nooit.’
Marco Mertens:
"In Koeweit kun je op niemand terugvallen"
‘Vijftien jaar geleden kwam ik als elektromonteur binnen bij Saval. Ik merkte al snel dat dit een bedrijf was waarin ik me goed kon ontwikkelen. Ik heb mijn papieren gehaald voor onderhoudsdeskundige blusgassystemen en sprinklersystemen. Dat betekende dat ik bevoegd was om brandveiligheidsinstallaties in bedrijf te stellen. Saval is een veelzijdig bedrijf: je kunt in allerlei branches werken. Ik heb vooral voor opdrachtgevers in de olie-industrie, gasindustrie en petrochemie gewerkt. In mijn geval betekende het dat ik veel offshore heb gewerkt. Dan zat ik bijvoorbeeld twee weken op een boorplatform in de Noordzee om alle brandveiligheidsinstallaties van a tot z na te lopen, inclusief schuimtests op het helikopterdek. In Albanië heb ik opslagtanks voor benzineproducten in bedrijf gesteld. Maar ik ben ook in Koeweit, Dubai en Abu Dhabi geweest, waar we opslagtanks met floating roofs hebben opgeleverd. Mijn taak was om de installatie in gebruik te stellen en om de mensen daar vertrouwd te maken met onderhoud aan en het vullen van het CFI-brandveiligheidssysteem. Het spannende van werken op dat soort plekken is dat je niet zo snel op iemand kunt terugvallen. Jij bent de deskundige die ervoor moet zorgen dat de installatie binnen de afgesproken tijd werkt. En dat terwijl het ruim 40 graden is en je met je veiligheidshelm en je hesje op een snikheet dak moet werken.
Inmiddels ben ik van ‘buiten’ naar ‘binnen’ gegaan. Ik ben nu werkvoorbereider en wie weet welke ontwikkelingen de toekomst brengt. Op kantoor werken is anders en ik mis soms wel de verschillende locaties waar je bij klanten kwam. Zoals die keer dat we op een satelliet (een onbemand station) moesten overnachten omdat er sprake was van te dichte mist waarin de helikopter niet mocht vliegen.’
Savas Durdabak:
"Ik weet precies welke klanten ik wel en welke ik vooral niet vooraf moet bellen"
‘Van café-restaurant met één brandblussertje tot miljoenenbedrijf met honderden blandblussers, brandslanghaspels en noodverlichtingsarmaturen: in mijn werk als servicemonteur kom ik bij heel verschillende typen bedrijven over de vloer. Die diversiteit maakt het voor mij zo leuk. In de acht jaar dat ik dit werk nu doe, heb ik mijn klanten goed leren kennen. Ik weet precies wie ik wel en wie ik juist niet vooraf moet bellen voor het jaarlijks onderhoud. Bij grote bedrijven gaat het altijd op afspraak. Bij één klant duurt het altijd wel even voordat ik echt aan de slag kan. Ik moet dan eerst de verplichte veiligheidsvideo bekijken, waarna ik een werkvergunning krijg. Vervolgens mag ik alleen over gearceerde lijnen door de fabrieksruimten lopen en moet ik me bij elke afdeling verplicht aan- en afmelden voordat ik door mag naar de andere afdeling. Inmiddels weet ik niet beter. En het geeft aan dat het veiligheidsbewustzijn groot is. Dat kom ik ook wel anders tegen: sommige ondernemers zien brandveiligheidscontrole alleen als een verplichting waar ze liever zo min mogelijk voor willen betalen.
Saai wordt dit werk nooit. In acht jaar heb ik veel mooie dingen bij klanten beleefd. Zoals de keer dat ik bij een boer was en er een lammetje met vijf poten geboren werd. Of de keer dat ik uitgerekend in een brandweerkazerne ontdekte dat er geen water uit een brandslanghaspel kwam. Bleek de lokale installateur een keerklep verkeerd gemonteerd te hebben. De brandweercommandant voelde zich toen wel wat ongemakkelijk. Op die momenten merk je hoe belangrijk dit werk is. Als je je werk goed doet, kom je dit soort mankementen altijd tegen. Ik beperk me daarbij allang niet meer tot brandblusmiddelen en noodverlichting. Zaken als AED-apparatuur en elektrische arbeidsmiddelen neem ik desgewenst ook mee.’